Aşkın od’u ciğerimi yaka geldi yaka gider
Garip gönlüm bu sevdâyi çeke geldi, çeke gider
Sadıklar durur sözüne gayrı görünmez gözüne
Bu gözlerim dost yüzüne baka geldi, baka gider
Bülbül eder âh u efgân, hasret ile yandı bu can
Benim gönülcüğüm her an çıka geldi, çıka gider
Âşık Yunusun dilleri, efgân eder bülbülleri
Dost bahçesinin gülleri koka geldi, koka gider [baka gider]